Leuk artikel over de Kenya Bike Trail in het FOJA Belang

Nagenieten

Bekijk hier de gave video van de Kenya Bike Trail.

Video is gemaakt door Bramm van Dijkk (via Instagram)

Ditmaal geen Duitsers

Na de afronding van de tocht gister hebben we 's avonds het goed gevierd. Een gezellige avond gehad, samen gegeten en veel plezier gehad. Vandaag was dan de dag van de terugreis. We vliegen pas laat in de avond, we hadden dus nog best wat aan onze dag. Eerst lekker uitgeslapen, fiets uit elkaar gehaald en de tas ingepakt. Daarna zijn we met een man of zes Lake Naivasha op geweest met een bootje. En je zult het niet geloven, eindelijk hebben we hippos gezien! En niet eentje, maar tientallen. Overal zagen we ze zitten. Het is alleen jammer dat ze overdag vooral slapen, maar zelfs dan zijn het indrukwekkende dieren. Bij terugkomst op de lodge, waar een campingterrein bij zit, zat ook een hele groep apen. Mooi om te zien hoe die jonkies met elkaar aan het sodemieteren zijn.

Aan het eind van de middag moest er dan koers worden gezet richting het vliegveld. Op weg naar Nairobi, ook een hele belevenis op zich. Autorijden in Kenia is echt wat anders dan in Nederland, je kunt het niet je haast niet voorstellen. Zo stonden we liefst 5 minuten voor een kruising te wachten en dan komen er van allerlei verkopers langs. Wat eten of drinken is nog goed te verklaren, maar daarna kwamen ze zelfs met spiegels en kapstokken. Gelukkig wel met het hele busje heel aangekomen in Nairobi. Na aankomst nog gegeten in een winkelcentrum. Een luxe restaurant dat in Amsterdam niet zou misstaan. Heel hip en een uitgebreide kaart met ook veel vegetarische opties.

Nu terugvliegen naar huis en dan is de Kenya Bike Trial ook achter de rug. Op naar een nieuw avontuur. Wat het zal worden? Ik weet het nog niet, maar blijf mij volgen en dan kom je het vanzelf te weten.

Doneer via: https://www.alsacties.nl/actie/henri-ververs-4

 

 

Het beste voor het laatst

Na de halve rustdag van gister hebben we met z'n allen 's avonds rondom een groot kampvuur met uitzicht over het prachtige meer gezeten. Veel gelachen, sowieso is het een leuke groep. Allemaal mannen, dus ook echte mannenhumor. Vanmorgen er vroeg uit, de wekker om half 6 gezet om hopelijk de hippos te spotten. Helaas waren ze niet te zien, er zaten Duitsers te ontbijten aan de rand van het meer en dan houden ze zich liever schuil. Om half 8 was het aan ons de beurt om te ontbijten. Werkelijk fantastisch met het uitzicht.

Vandaag stond er veel offroad op het programma, echt mijn ding. In het midden van de etappe zat een echt zware helling. Iedere keer dacht je dat je boven was, maar dat bleek dan slechts een plateautje te zijn waarna je weer verder kon klimmen. De top was wel alle moeite waard, de lunch wachtte daar. Vanaf de top hadden we uitzicht over het meer waar we die ochtend nog ontbeten hadden en aan de andere kant het meer waar we zouden eindigen.

Het hoofdthema van de dag was duidelijk al het wild life. Ongekend wat we vandaag allemaal voor dieren hebben gezien. Giraffes, zebra's, van veraf en dichtbij. Bavianen die door de groep heen lopen. Super mooi om te zien hoe die groepen dieren leven. Een groep van 13 giraffes had bijvoorbeeld een echte leider. Die ging aan de weg staan en bepaalde of er overgestoken kon worden. Dit was toch echt wel de mooiste dag van de Kenya Bike Trial, ze hebben het beste bewaard voor het laatst. Gefinisht na 87 kilometer, 'zot gedaan' zoals de Belgen dat zeggen. Met andere woorden: een heerlijk biertje gedronken.

Doneer via: https://www.alsacties.nl/actie/henri-ververs-4

 

Tankstations bouwen in Kenia

De halve rustdag, zoals het roadbook het al omschreef. Een etappe van alsnog 88 kilometer, maar vooral veel naar beneden en over asfalt. Toch zat er nog zo'n 15 kilometer offroad in, echt een mooi stuk. Ook al zat er vandaag veel asfalt in, het Afrikaanse leven langs de weg blijft zeer bijzonder. We hoeven ons dus niet te vervelen.

Onderweg kwamen we langs een tankstation in aanbouw. Ik kon mijzelf niet bedwingen en heb me aangemeld en van de uitvoerder een uitgebreide rondleiding gehad. Leuk om mee te maken en we hebben tenslotte hetzelfde vak. De man legde uit hoe zij de tankstations bouwen, en dat is toch wel iets anders dan wij het doen. De principes van het bouwen zijn op zich gelijk, maar allemaal heel eenvoudig. In Nederland hebben we veel milieumaatregelen, daar doen ze hier niet aan. Ook de arbeidsinspectie zou wel de nodige op- en aanmerkingen hebben (zie de steiger op foto 2). De ondergrondse tanks zijn heel anders gelast, dat zou in Nederland never nooit mogen. Het gebruikte metaal is wel veel dikker metaal dan bij ons en dat heeft ook weer z'n voordelen. Het gaat eigenlijk zoals met alles hier; the african way.

Rond een uur of twee 's middags waren we al binnen. Een zeer luxueuze lodge aan het Lake Elmenteita. Zeer hoog '3 op reis' gehalte. Een meer met volop pelikanen, apen in de bossen rondom en zelfs hippos. Daarvoor moeten we morgen vroeg op, want die schijnen zich rond 6 uur 's ochtends het vaakst te laten zien. Het was weer een zeer bijzonder geslaagde dag.

Doneer via: https://www.alsacties.nl/actie/henri-ververs-4

 

 

African (wild)life

Gister hadden we dus afstappers en vandaag had ik tot doel om Maarten tot de finish te brengen. Dat is gelukt! Het leuke aan het fietsen met Maarten is dat hij van thuis allerlei spulletjes heeft meegenomen. Pennetjes, t-shirtjes enzovoorts en onderweg geeft hij dan de schoolgaande kinderen in hun schooltenue het een en ander. Hartstikke leuk. Vanuit vertrek was het gelijk langs een neushoorn park, daar kun je ze heel mooi zien. Ook dromedarissen en buffels. Volop wild spotten dus. Het parcours was ook prima, wel wat asfalt maar gelukkig veel onverhard. Dat heeft toch mijn voorkeur. De afstand van vandaag was zo'n 90 kilometer. Na 70 kilometer kwam er nog een flinke klim en helaas kwam de jeep eraan. Maarten wilde instappen, maar ik heb hem kunnen overtuigen om toch door te rijden. Helaas kregen we nog wel een flinke bak onweer op ons dak tijdens de laatste loodjes, maar ook dat hoort erbij. Ook de overige deelnemers hebben niet altijd geluk, zo is er één achtervork gebroken. Zelf heb ik vooralsnog geen pech, houden zo dus. Morgen schijnt een stuk eenvoudiger te zijn, maar in totaal toch ook weer zo'n 92 kilometer. We gaan het zien, zelf voel ik mij nog uitstekend.

Doneer via: https://www.alsacties.nl/actie/henri-ververs-4

 

 

Drama op de Keniaanse savanne

Het heeft geregend. En als het hier regent dan gaat het ook flink hard. In zo'n lodge hoor je dat heel goed, want de daken zijn gewoon van golf platen en dat klettert er lekker op. Desondanks toch goed geslapen en dat was ook wel nodig na de zware dag van gister. Vanuit het vertrek was het gelijk 7 kilometer flink klimmen. Door de regen en de onverharde paden was dat pittig. Daarna was een groot stuk asfalt, qua fietsen wat minder maar qua beleving enorm. We beleven Afrika in z'n puurste vorm, rijden door kleine dorpjes, steden en dat is geweldig. De mensen zijn erg vriendelijk, begroeten je en zijn beleefd. Wat opvalt is dat er erg weinig vuilnis langs de weg ligt. Ik heb mij laten vertellen dat plastic zakken in Kenia streng verboden zijn en dat werpt z'n vruchten af. Uitzonderingen zijn er natuurlijk wel, maar over het algemeen is het opvallend netjes.

De groep begint zich inmiddels een beetje te vormen. De snelle en de wat langzamere jongens. Ik behoor met 3 anderen tot die laatste groep. Vandaag hadden we ons tot doel gesteld om in tegenstelling tot gister, met z'n vieren te finishen. Donkere wolken pakten zich echter samen boven Mount Kenya en die bereikten ook ons groepje. Eén heeft er helaas moeten afstappen en dus hebben we met z'n drieën de etappe volbracht.

Na kilometer 60 kwamen we in een olifanten reservaat terecht. Je voelt hem al aankomen. We hebben van alles gezien, ook olifantenstront, maar de olifanten zelf helaas niet. Er wordt op deze dieren veel gestroopt. Slechte zaak natuurlijk en daardoor hebben wij ze niet gezien. Het pad door dit reservaat was wel heel gaaf. Een lange offroad track die mij heel erg deed denken aan Marokko. Daarna nog zo'n 10 kilometer stijl naar beneden over het asfalt, dat was dus een makkie. Wederom voor mij een zeer geslaagde dag. 

Doneer via: https://www.alsacties.nl/actie/henri-ververs-4

 

Theevelden. Klimmen, klimmen en nog meer klimmen.

Gisteravond zijn we na het eten nog even een lokaal dorpje in gegaan. In het donker, heel veel led lampjes en flikkerlampjes in allerlei kleuren. Heel anders dan wij gewend zijn. Het leven speelt zich hier veel meer buiten af. Goed geslapen in een eenvoudig maar goed guesthouse. Vanochtend vroeg gestart, de eerste 30 kilometer liep redelijk naar beneden, veelal over de grote weg. Daarna kwamen we aan bij de theevelden. Ik wist dat niet, maar hier in Kenia zijn erg veel theevelden. Het doet wel een beetje Aziatisch aan. Die thee groeit tegen hellingen en je voelt het dus al aan, klimmen en dalen. De organisatie had 20 van die hellingen in het parcours van vandaag gestopt. Flink aan de bak dus met stijgingspercentages van 15 tot 20 procent. Tijd om bij te komen is er haast niet, want de afdalingen zijn behoorlijk technisch. Asfalt of onverhard, alles is hier slecht dus dat maakt het nog wat zwaarder. Het was echt afzien, maar na de lunch ging het wat beter. Van de organisatie rijdt Frank mee als achterrijder, die heeft mij goed kunnen helpen. 105 kilometer totaal, een flinke beproeving en ik kwam als laatste aan, maar toch trots want uit de groep waren er 3 van de 16 in totaal die vandaag moesten afstappen. Geen slechte prestatie dus, ik ben tevreden. We zitten nu in een mooie lodge met uitzicht op de theevelden. Schitterende locatie. Tot nu toe bevalt Kenia uitstekend, mooi land en een fantastisch evenement.

Doneer via: https://www.alsacties.nl/actie/henri-ververs-4

 

 

 

 

 

 

 

Hell's Gate

Afgelopen nacht goed geslapen, kamer voor mezelf in een mooie lodge. Om half negen gestart. We zouden eerst naar Hells Gate National Park gaan voor het ochtendprogramma, maar tijdens het kopen van de kaarten werd helaas medegedeeld dat er leeuwen waren gespot. Te gevaarlijk dus voor fietsers en het park is dan alleen toegankelijk met de auto. Weer even een teleurstelling, maar herpakken. Omgedraaid en een stuk tegen de route ingereden en ook daar was al veel te zien. Uiteindelijk kwamen we op een spot terecht waar werkelijk heel veel wild te zien was. Giraffes, zebras, gnoes en zwijntjes. Ook super gaaf zijn de bavianen langs de weg, in de bomen je chagrijnig aan te kijken van wat doe jij hier. Kenia op z'n mooist. De lunch was prima verzorgd, met z'n allen even wat eten en opmaken voor het middagprogramma. Col Du Great Rift, een klim van zo'n 10 kilometer. Loodzwaar. Gelukkig kon ik het redelijk goed volhouden en was ik ook niet de laatste. Uiteindelijk na 69 kilometer de eerste etappe voltooid. De lodge voor de komende nacht was eenvoudig te vinden, naast het tankstation. Daar nog even met mannen van Shell gesproken. De mensen zijn hier sowieso erg vriendelijk. Het is vandaag zondag en de mensen lopen er hier erg netjes bij. De meeste zijn hier christelijk, we kwamen langs vele kerken waar uitgebreid werd gezongen. Heel vrolijk en totaal anders dan Marokko. Mooi weer gehad, vanavond rondom het pleintje heeft iedereen een kotje en dronken we nog een bak bier leeg. Leuke groep, er wordt wel hard gereden maar ik houd gewoon mijn eigen tempo aan en dat gaat prima tot zover.

Doneer via: https://www.alsacties.nl/actie/henri-ververs-4

Hakuna Matata

Maak je geen zorgen. Hakuna matata, zo ongeveer het eerste dat je hier hoort. Na de eerste tegenslagen gister op Schiphol kwam gelukkig ook alles goed. De fiets kon mee en bij de gate kreeg ik alsnog een stoel na standby te hebben gestaan. Verder een goede vlucht gehad, aardig kunnen slapen. Vanochtend rond een uur of zes kwamen we met nog vier andere fietsers aan op het vliegveld van Nairobi, de hoofdstad van Kenia met zo'n 3,5 miljoen inwoners. Gister was al een andere groep aangekomen, iedereen is nu aanwezig en morgen gaat er dan echt gefietst worden. Na het ontbijt op het vliegveld zijn we op weg gegaan naar onze eerste lodge. Als tussenstop zijn we naar een olifanten opvangcentrum geweest. Heel toeristisch, maar ze doen ook echt goed werk. Baby olifanten die in het wild worden gespot, worden daar opgevangen en groot gebracht tot een jaar of drie waarna ze weer worden uitgezet. Het avontuur is trouwens al echt begonnen met een autorit. De wegen zijn slecht, het verkeer is druk en men rijdt levensgevaarlijk. Op een tocht van 2 uur al vier ernstige ongelukken gezien. Maar we zijn heelhuids gearriveerd op de eerste locatie. Een mooie lodge waar we onze fietsen in elkaar zetten, lekker dinner en nog een uitgebreide briefing krijgen. Zondag is het dan echt zover. Fietsen. Ik heb er zin in!

Doneer via: https://www.alsacties.nl/actie/henri-ververs-4

Interview met dagblad De Stentor (inclusief Video)

KLIK HIER VOOR HET ARTIKEL MET VIDEO

Bekijk de route op interactive kaart

Kenya Bike Trail 2019 | De voorbereidingen

Na afgelopen twee jaar in Marokko op mountainbike avontuur te zijn geweest is het tijd om Afrika verder te ontdekken. Daarom ga ik eind september meedoen aan de Kenya Bike Trail. Een mountainbike avontuur in Keniavan 6 dagen fietsen door het Afrikaanse land en wildparken. Naast het mountainbiken is ons beloofd dat we behoorlijk wat wild-life zullen zien. De afstand is vergelijkbaar met Roc Du Maroc, circa 100 kilometer per dag met behoorlijk klimwerk, maar nu wel met een relatief kleine groep. Wederom een echt mountainbike avontuur!

Ook dit jaar zal ik voor Stop! ALS fietsen en via social-media uitgebreid verslag doen.

Je kan mij op de volgende kanalen volgen: Facebook, Instagram en Strava. Zoek op Henri op Camino

Je kan ook mijn blog volgen op: https://henriopcamino.blogspot.com/

 

De voorbereidingen zijn in volle gang en gaan naar wens. Mijn fiets is voorzien van nieuwe onderdelen zoals ketting en tandwielen, trapas en achterband. Voor vertrek nog nieuwe remblokken monteren en dan is hij er helemaal klaar voor. 

Afgelopen weken heb ik veel getraind op zowel de racefiets als op de mountainbike. Daarnaast probeer ik mijn hardloopconditie ook op peil te houden. In de praktijk betekent dat 3 a 4 keer per week trainen. Best veel met een fulltime job.

Voor het reizen zijn ook al de nodige voorbereidingen gedaan zoals vaccinaties, tickets, visum en een doos voor de fiets. Dit keer een hele kleine doos van Specialized. Afgelopen vrijdag even uitgeprobeerd en de fiets past er precies in.

En waar zouden we zijn zonder traditie en bijgeloof, dus zaterdag samen met Marjolein net als de voorgaande jaren, een kaarsje in Kevelaer aangestoken op de goede afloop.

Wat nu nog rest is doortrainen, inpakken en vertrekken.
IK HEB ER ZIN IN !!