Drama op de Keniaanse savanne

Het heeft geregend. En als het hier regent dan gaat het ook flink hard. In zo'n lodge hoor je dat heel goed, want de daken zijn gewoon van golf platen en dat klettert er lekker op. Desondanks toch goed geslapen en dat was ook wel nodig na de zware dag van gister. Vanuit het vertrek was het gelijk 7 kilometer flink klimmen. Door de regen en de onverharde paden was dat pittig. Daarna was een groot stuk asfalt, qua fietsen wat minder maar qua beleving enorm. We beleven Afrika in z'n puurste vorm, rijden door kleine dorpjes, steden en dat is geweldig. De mensen zijn erg vriendelijk, begroeten je en zijn beleefd. Wat opvalt is dat er erg weinig vuilnis langs de weg ligt. Ik heb mij laten vertellen dat plastic zakken in Kenia streng verboden zijn en dat werpt z'n vruchten af. Uitzonderingen zijn er natuurlijk wel, maar over het algemeen is het opvallend netjes.

De groep begint zich inmiddels een beetje te vormen. De snelle en de wat langzamere jongens. Ik behoor met 3 anderen tot die laatste groep. Vandaag hadden we ons tot doel gesteld om in tegenstelling tot gister, met z'n vieren te finishen. Donkere wolken pakten zich echter samen boven Mount Kenya en die bereikten ook ons groepje. Eén heeft er helaas moeten afstappen en dus hebben we met z'n drieën de etappe volbracht.

Na kilometer 60 kwamen we in een olifanten reservaat terecht. Je voelt hem al aankomen. We hebben van alles gezien, ook olifantenstront, maar de olifanten zelf helaas niet. Er wordt op deze dieren veel gestroopt. Slechte zaak natuurlijk en daardoor hebben wij ze niet gezien. Het pad door dit reservaat was wel heel gaaf. Een lange offroad track die mij heel erg deed denken aan Marokko. Daarna nog zo'n 10 kilometer stijl naar beneden over het asfalt, dat was dus een makkie. Wederom voor mij een zeer geslaagde dag. 

Doneer via: https://www.alsacties.nl/actie/henri-ververs-4